یادداشت
آهنگ انصاف در قضاوت
تنوع سلایق و دیدگاههای در چارچوب نظام، نباید منجر به این شود که اگر کسی برخلاف تفکرات و چارچوبهای فکری ما میاندیشد، در زمرهی دشمنان نظام شمرده شود.
سیدمرتضی مفیدنژاد
امروز این واقعیتی غیرقابل انکار است که بعد از سهدهه، دشمنان جمهوری اسلامی به قطعیت رسیدهاند که از راههای سختافزارانه و نظامی قادر به شکستن قدرت ایران اسلامی نیستند. از این رو مقابلهی آنها از دودهه پیش تاکنون، به رویارویی نرم تبدیل شده است. این رویارویی و نفوذ ابزارهای خاص خود همچون دروغ، شایعهپراکنی، تهمت و... را دربر دارد که در این میان، ایجاد تردید در ذهنها و دلها و پدید آوردن موج شک و تردید، یکی از ابزارهای اصلی محسوب میشود.
پدید آمدن شک و تردید و بدبینی از راههای گوناگونی اتفاق میافتد؛ شاید مهمترین آنها در هنگام تحلیل وقایع و جریانهای سیاسی و زمانی است که قضاوت و داوری در مورد چهرهها و مصادیقی که به نوعی در آن دخالت داشته و اتفاقات به واسطهی عملکرد آنها بوده است، صورت میگیرد. در این میان شناخت معیارها و محکهایی که در ارزیابی شخصیت و عملکرد افراد به کار میرود و در به وجود آوردن بدبینی و تردید که نهایتاً منجر به توسعهی جنگ نرم میشود، نقشی اساسی دارد، ضروری به نظر میرسد.
رهبر معظم انقلاب در دیدار خود با بسیجیان به نکات و محورهایی مهمی اشاره کردهاند که در تحلیل مسائل و رخدادها بسیار مهم است:
1) مهمترین و اساسیترین نکته در نگاه به اشخاص و جریانها این است که نباید به مجرد یک اشتباه یا عمل نادرست، آنها را از دایرهی نظام ارزشی حاکم خارج نموده و در صف مقابلهکنندگان با ولایت فقیه و یا منافقین قرار داد. معیار تفکیکها و تشخیصها میان افراد درون یا بیرون از نظام با هر سنگ محکی مهیا نمیگردد و باید روی آن تأمل جدی داشت.
2) در جریان تحلیل و شناخت حوادث، اولویت با تفکیک اساسی میان خودیها و نیروهای ضد انقلاب و معاند است. علاوهبر اینکه باید تمایز لازم میان نیروهایی که به اشتباه افتادهاند با جریان خارج از نظام نیز در نظر گرفته شود. تعیین این حد و مرز میان خودیها -افرادی که راه اشتباه را طی کردهاند با نیروهای ضدانقلاب- در تحلیل مسائل و شناخت حوادث بسیار مؤثر است.
3) در تفکیک میان حق و باطل و شناخت دوست و دشمن، سرلوحه قرار دادن بصیرت و حفظ و تقویت آن امری اجتنابناپذیر است. در صورتیکه این ابزار بهطور جدی به کار گرفته شود، نتیجهی آن آرامش واقعی و از بین رفتن تنشها و مشکلات خواهد بود. در این صورت تردیدافکنیها و فضای تهمت نسبت به برخی از نهادها یا مسؤولین خنثی میگردد.
4) تنوع سلایق و دیدگاههایی که بر تحلیلها و قضاوتهای سیاسی در چارچوب نظام حاکم است، نباید منجر به این شود که اگر کسی برخلاف تفکرات و چارچوبهای فکری ما میاندیشد، در زمرهی دشمنان نظام شمرده شود. زیرا این حرکت به نادیده گرفتن سابقهی خدمات افراد و تخریب شخصیت آنها منجر میشود و به خسارات و لطمات جدی میانجامد.
5) در قضاوت نسبت به عملکرد افراد و شناخت رویهها و فرآیندهای سیاسی، علاوهبر همهی مسائل و معیارهای لازمی که باید لحاظ شود و در بالا نیز ذکر شد، داشتن حسنظن و حاکم نکردن نگاه بدبینانه، اصلی بسیار مهم و اساسی است. قضاوتی که با عینک سوءظن و بدبینی صورت بگیرد، قطعاً به نقطهی درستی راه نمیبرد.
بر اساس آنچه ذکر شد، در نظر گرفتن این نکات در شرایط امروز جامعه، بر هدایت و جهتمند نمودن قضاوتها و تحلیلهای سیاسی مؤثر و مفید بوده و بهطور طبیعی نقش سپر دفاعی در مقابل جنگ نرم دشمن را ایفا خواهد نمود.
پدید آمدن شک و تردید و بدبینی از راههای گوناگونی اتفاق میافتد؛ شاید مهمترین آنها در هنگام تحلیل وقایع و جریانهای سیاسی و زمانی است که قضاوت و داوری در مورد چهرهها و مصادیقی که به نوعی در آن دخالت داشته و اتفاقات به واسطهی عملکرد آنها بوده است، صورت میگیرد. در این میان شناخت معیارها و محکهایی که در ارزیابی شخصیت و عملکرد افراد به کار میرود و در به وجود آوردن بدبینی و تردید که نهایتاً منجر به توسعهی جنگ نرم میشود، نقشی اساسی دارد، ضروری به نظر میرسد.
رهبر معظم انقلاب در دیدار خود با بسیجیان به نکات و محورهایی مهمی اشاره کردهاند که در تحلیل مسائل و رخدادها بسیار مهم است:
1) مهمترین و اساسیترین نکته در نگاه به اشخاص و جریانها این است که نباید به مجرد یک اشتباه یا عمل نادرست، آنها را از دایرهی نظام ارزشی حاکم خارج نموده و در صف مقابلهکنندگان با ولایت فقیه و یا منافقین قرار داد. معیار تفکیکها و تشخیصها میان افراد درون یا بیرون از نظام با هر سنگ محکی مهیا نمیگردد و باید روی آن تأمل جدی داشت.
2) در جریان تحلیل و شناخت حوادث، اولویت با تفکیک اساسی میان خودیها و نیروهای ضد انقلاب و معاند است. علاوهبر اینکه باید تمایز لازم میان نیروهایی که به اشتباه افتادهاند با جریان خارج از نظام نیز در نظر گرفته شود. تعیین این حد و مرز میان خودیها -افرادی که راه اشتباه را طی کردهاند با نیروهای ضدانقلاب- در تحلیل مسائل و شناخت حوادث بسیار مؤثر است.
3) در تفکیک میان حق و باطل و شناخت دوست و دشمن، سرلوحه قرار دادن بصیرت و حفظ و تقویت آن امری اجتنابناپذیر است. در صورتیکه این ابزار بهطور جدی به کار گرفته شود، نتیجهی آن آرامش واقعی و از بین رفتن تنشها و مشکلات خواهد بود. در این صورت تردیدافکنیها و فضای تهمت نسبت به برخی از نهادها یا مسؤولین خنثی میگردد.
4) تنوع سلایق و دیدگاههایی که بر تحلیلها و قضاوتهای سیاسی در چارچوب نظام حاکم است، نباید منجر به این شود که اگر کسی برخلاف تفکرات و چارچوبهای فکری ما میاندیشد، در زمرهی دشمنان نظام شمرده شود. زیرا این حرکت به نادیده گرفتن سابقهی خدمات افراد و تخریب شخصیت آنها منجر میشود و به خسارات و لطمات جدی میانجامد.
5) در قضاوت نسبت به عملکرد افراد و شناخت رویهها و فرآیندهای سیاسی، علاوهبر همهی مسائل و معیارهای لازمی که باید لحاظ شود و در بالا نیز ذکر شد، داشتن حسنظن و حاکم نکردن نگاه بدبینانه، اصلی بسیار مهم و اساسی است. قضاوتی که با عینک سوءظن و بدبینی صورت بگیرد، قطعاً به نقطهی درستی راه نمیبرد.
بر اساس آنچه ذکر شد، در نظر گرفتن این نکات در شرایط امروز جامعه، بر هدایت و جهتمند نمودن قضاوتها و تحلیلهای سیاسی مؤثر و مفید بوده و بهطور طبیعی نقش سپر دفاعی در مقابل جنگ نرم دشمن را ایفا خواهد نمود.
لطفاً دیدگاه خود را بنویسید