چکیده گفت‌وگو

·          به تعبیر خود آقا مسئله‌ی سند چشم­انداز باید تبدیل به یک مطالبه‌ی ملی بشود؛ چه در سطح عموم جامعه و چه در سطح نخبگان و مسئولان.

·          ایده‌ی سند چشم­انداز در حقیقت بعد از تجربه‌ی دو سه برنامه‌ی توسعه در کشور مطرح شد.

·          رهبر معظم انقلاب خودشان مدت‌ها مسئول اجرایی کشور بودند و در مجلس هم تشریف داشتند. کاملاً به ضررهای ناشی از نداشتن یک برنامه‌ی مصوب درازمدت آشنا بودند.

·          تغییرات پی‌درپی سیاست­ها و برنامه­ها و قوانین و ناپایداری نرم‌افزاری در کشور موجب می­شد که ما سرعت لازم را در توسعه‌ی کشور نداشته باشیم.

·          سعی بر این بوده که به هیچ وجه اهداف بلندپروازانه نباشد، ولی سعی هم شده ‌که به روند موجود رضایت ندهیم و فکر نکنیم که همین حرکت لاک‌پشتی که داریم یک حرکت مطلوب است.

·          حتی اگر اعتقادات اسلامی هم نداشتیم و به مسئله‌ای مثل اسراف هم معتقد نبودیم، باز این وضعیت بهره­وری بسیار پایین است در کشور ما.

·          من فکر می­کنم نقد مسئله­ای مثل سند چشم­انداز که نقشه‌ی راه کشور ما است، باید خیلی شجاعانه و در عین حال صادقانه بدون نگاه سیاسی یا سوداگری سیاسی انجام بشود.

·          . مطمئناً براندازی نظام شاهنشاهی و پیروز شدن انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری اسلامی در ایران بسیار دشوارتر از این بود که ما بخواهیم در بیست سال بشویم کشور اول منطقه.

·          کارنامه‌ی ما در جنگ و همین دستاوردهای علمی که داریم، همه نشان می­دهد که ما می­توانیم.

·          به نظر من صدا و سیما آن مقداری که باید و شاید به سند چشم­انداز به طور مفصل نپرداخته است.

·          نگرانی­ من اینست که خدای نکرده ده سال بگذرد و بعد ببینیم با توجه به شاخص­ها، از وضع آغاز سند چشم­انداز عقب­تر رفته‌ایم.

·          هیچ مصلحتی بالاتر از جدی گرفتن سند چشم­انداز نیست.

·          هر کدام از احزاب و گروه­ها که برنامه‌ی عملیاتی واقع‌­گرایانه­تری برای اجرای سند چشم­انداز ظرف چهار سال مدیریت قوه‌ی مجریه ارائه کرد، مردم باید بیشتر به آن اقبال کنند.

·          مرکز آمار ملی باید یک جایی باشد که متناسب با مصلحت آمار ندهد و زیر نظر دولت و مجلس و قوه‌ی قضائیه نباشد، بلکه دقیقاً آینه­ای باشد که واقعیت را منعکس کند.

·          اقتصاد کشور ما به مثابه بیماری است که در بخش ICU یا CCU است. هیچ چیزی نباید کنترل نشده و بی‌نظارت بماند.