آرزوهایی که همراه قیصر بود
اسماعیل امینی
پس از جدال سالیان بر سر سنت و نوآوری در شعر و قالبهای شعری و زبان و اندیشه، شعر انقلاب اسلامی سرنوشتی دیگر برای شعر رقم زد و قالبهای دیرسال شعر فارسی زندگی دوبارهای بخشید. غزل، مثنوی، رباعی و دوبیتی جانی تازه یافتند و توانمندیهای شاعران برای بیان زندگی و فراز و فرودهای آن در قالبهای گوناگون شعر فارسی مجال بروز یافت. افزون بر این، تنوع زبان و گستردگی دایره واژگانی شعر نیز آفاقی گسترده در برابر شعر معاصر گشود. با همه این رهاوردها، شعر انقلاب به اقتضای شرایط آن سالهای پرتلاطم، خالی از خلل نبود. از جمله در صراحت و تکرار تصاویری و ناپختگی در زبان و موسیقی، کاستیهایی متوجه این شیوه نویافته شعر بود. بر همین سیاق در حوزه نقد ادبی و مباحث نظری شعر و پژوهش نیز در آن سالیان کاری درخور صورت نگرفته بود.
قیصر امینپور یکی از چهرههای درخشان از جمع شاعرانی است که با طلیعه فجر انقلاب اسلامی طالع شدند و در سالهای دشوار حوادث انقلاب و دوران جنگ تحمیلی و دفاع مقدس شعر را برای دفاع از هویت دینی و ملی مردم به صحنه اجتماع و مقاومت و رزم آوردند و در سالهای بعد تلاش بیدریغ قیصر امین پور و جمعی از یاران همدل او برای اعتلای شعر امروز ایران ادامه یافت و آن بزرگ با هوشمندی خاص، کاستیها را شناخت و در پی رفع آنها برآمد. یکی از کاستیها، گسست پیوند میان مجامع دانشگاهی و مجامع شعری بود و دیگری گسست میان نسل جوان و نسل انقلاب و دیگری غفلت از ادبیات نوجوان و دیگری بیتوجهی به پژوهش و نقد ادبی.
قیصر امینپور چونان سرداری مصمم توان و دانش و هنر خویش را برای جبران این کاستیها به کار بست. ادامه تحصیلات تا مقطع دکتری ادبیات فارسی و تدریس در دانشگاه تهران، عضویت در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، انتشار مجله سروش نوجوان و پرورش نسلی از نویسندگان نوجوان، تأسیس دفتر شعر جوان و راهگشایی برای برآمدن شاعران جوان، انتشار چند کتاب در حوزه مباحث نظری و پژوهشی، افزون بر انتشار چندین مجموعه شعر. و شگفت آنکه در این پویایی مستمر برای او که بی هیچ چشمداشتی همه هستی خود را وقف فرهنگ و ادبیات ایران کرد نه تنها از کمترین همراهیها دریغ شد بلکه در بسیاری از زمینهها، سنگ اندازی و بیانصافی نیز بر بیاعتناییها افزوده شد. چندان که آن بزرگمرد را به خلوت و انزوا خرسند ساخت.