چکیده گفت‌وگو با حجت‌الإسلام مرادی

چکیده گفت‌وگو

 

ü      خیلی چیزها در باورها و رفتارهای ما سرجایش نیست؛ نه شادیمان سر جایش هست نه غممان.

ü      انتظار به عنوان یک امید روشن، یک امید دلگرم کننده و مولد شادی در قلب مؤمن عمل می‌کند.

ü      در نگاهمان باید اول قیام را به جای ظهور ببینیم و بعد آماده‌باش را به عنوان انتظار.

ü      این آماده‌باش، یک آماده‌باش نظامی نیست؛ عقیدتی و روحی است.

ü      نماد امام زمان، پرچم جمهوری اسلامی است؛ انقلاب اسلامی است؛ شهید است.

ü      خمینی خیلی نمادتر است برای امام زمان تا خیلی چیزهای دیگر که امروز توسط تلویزیون نماد شده‌اند.

ü      افراط در غم، فضایی است که زندگی عادی آدم را مختل می­کند.

ü      بهترین عمل شاد کردن دیگران است؛ فقط یک عمل ثوابش بالاتر از این کار است که آن هم نماز است.

ü      فکر می­کنیم حتماً باید یک رزمنده لات باشد تا شاد باشد! در صورتی که خیلی­هایشان آدم­های متدین بسیار مقیدی بودند اما فوق­العاده شاد هم بودند.

ü      مشکل ما این است که آدم افسرده­ی متدین را الگو می‌پنداریم.

ü      امیرالمؤمنین فردی شوخ، مهربان و بسیار عطوف بود. با گناهکار مهربان، با فقیر مهربان و با دشمن هم جدی.

ü       شادی مولود رضایت است؛ رضایت مولود موفقیت است و موفقیت مولود تغییر.

ü       هر کاری که شما در مجموعه‌ی برنامه‌هایتان انجام می­دهید، می‌تواند با رضایت همراه شود تا مولد شادی و نشاط باشد.

ü       غم این است که ما یک جایی بیهوده خودمان را به گریه بزنیم اما توسلات و یا عزاداری‌های ما این‌طور نیستند.

ü       این ارتباط با خدایی است که من را خوب می­داند اما فعلم را بد می‌داند؛ نه این‌که قلم قرمز روی من کشیده باشد.

ü       خیلی از غم­­های مردم از نگرانی­های خرافی­شان است.

ü       ارتباط مردم با مرجعیت و فقاهت باید زیاد شود تا مردم از خرافه‌پرستی دور شوند.

ü       اولین گام برای شادی، توبه است.

 

 

لطفاً دیدگاه خود را بنویسید