چکیده گفت‌وگو

ü      اگر شما با معیار خیر که یک معیار کاملاً کیفی است به سراغ ارزیابی شب قدر بروید، از هزار ماه خیرش بیشتر است.

ü       آن ساعات و لحظات باشکوهی که سرشار از اسرار است را به کلمه­ی "لیلة" تعبیر کرده‌اند. شب پر از اسراری که انسان­ها به قدر و اندازه­ی خودشان، به رمز و رازهای آن پی می­برند.

ü       در قلمرو شب‌های قدر، انسان می‌تواند خودش را و هویت خودش را با کوششی بشناسد.

ü       در شب قدر ما قرآن را روی سر می­گذاریم؛ یعنی به این آگاهی می‌رسیم که از این به بعد قرار است قرآن تعیین مسیر کند.

ü       خداوند، کریم و رحیم است، هر سال این امکان را برای آدم­ها، فراهم می­کند که اگر به دنبال فرصت کاملی برای خودسازی هستند، در شب آن را پی­جویی کنند.

ü       علم اگر همچون چراغی، ضمیر انسان را روشن کرد، هویت خودش را حفظ کرده است. در شب قدر باید به دنبال علمی بود که گرهی از کار ما باز کند.

ü       راه خدا آن‌قدر نازنین هست و فاصله­ی ما با او آنقدر اندک است که گاهی می­توانیم میلیون­ها سال نوری را- اگر عزم جدی داشته باشیم- صادقانه و با تصمیمی عاشقانه در چشم بر هم زدنی بپیماییم.

ü       شب قدر مثل مسابقه­ی جام جهانی یا المپیک، تمرین­ها و مسابقه­ها و زمین­زدن­ها و زمین­ خوردن­های پیش از خودش را هم می­خواهد.

ü       خدمت به خانواده، به‌ویژه پدر و مادر و همسر و فرزندان، جزو چیزهایی است که خدا قله‌ی قرب خودش را از دامنه­ی همین کارها رسیدنی کرده است.

ü       یک‌شبه آدم شدن- بدون فضل و دستگیری ویژه- جزء افسانه­ها و جزو تخیلات است؛ عطایی است که از آن طرف شاید برسد؛ شاید هم نه!

ü       ماه رجب، ساعت 9 بیرون گذاشتن آشغال­های یک سال دل ماست! ماه شعبان، ماه زیبا کردن و آراستن خود با مناجات شعبانیه و... و رمضان، ماه جلوه‌نمایی خداست.

ü       خدا باید مثل خورشیدی، بر همه‌‌ی هستی و همه‌ی زوایای زندگی ما بتابد. ما به این خدا نیازمندیم، همان‌گونه که برای زنده ماندن، در هر لحظه به تنفس وابسته هستیم!